-
In De Morgen poogt Paul Demets vandaag maar liefst vijf poëziedebuten in één keer te bespreken. Tom Van de Voorde, ikzelf, Maarten Inghels , Lies Van Gasse en Prins glijden onder zijn oog. Over Zonder?
Sylvie Marie
Zonder
De psychoanalyticus Lacan toonde aan hoe wij als subjecten voortdurend getekend zijn door een tekort. Sylvie Marie (°1984) heeft er haar hele debuutbundel Zonder rond opgebouwd. Met poëzie wil ze het tekort opheffen, de leemtes vullen, vanuit het besef dat dit niet mogelijk is. Haar gedichten zijn het indringendst als de toon wranger wordt, zoals hier: ‘soms wil ik je dood, schat,/ niet dat ik je dood wil maar/ ik zou je lichaam wel eens/ willen dragen wanneer/ je hand ontkracht naar/ beneden bungelt en je tong eruit.’ Vooral de cyclus ‘moedermomenten (zonder moeder)’ is in dit opzicht opvallend. Sylvie Marie trok er terecht al aandacht mee toen de gedichten in Het liegend konijn verschenen. De gedichten baden in een onheilspellende sfeer, omdat de ziekte die de moeder draagt alles ontwricht en de realiteit broos maakt: ‘vandaag wierp je het ei in een zak over je schouder./ we knepen allemaal de ogen dicht. alsof we ons aan/ gruis verwachtten, leefden we met het ei,/ als het ei.’ Marie laat in deze bundel de beslotenheid zien waaruit zij los zou willen komen, zodat zij de hele werkelijkheid, de moeder en de geliefde incluis, minder als een vreemde zou kunnen bekijken. In de cyclus ‘moedermomenten’ vindt ze daar prachtige beelden voor, maar in behoorlijk wat andere gedichten zien we een dichter aan het werk die nog een dwingender beeldenarsenaal moet vinden.
Vrijdag/Podium, 62 p., 15 euro
-
Op Kraai staan vanaf heden drie gedichten tentoon.
-
Gisteren stuurde het project Laurens Jz Coster het gedicht ‘vader’ uit naar al wie ingeschreven is op de mailing
-
Op RTV in het programma ‘Bladwijzer’ was toneelschrijver Walter van den Broeck vol lof over ‘Zonder’. Is vandaag zeker nog te bekijken voor de Mechelaars en Kempenaars.
Als ex-kempenaar heb RTV gemist, maar niettemin is de boel aan het rollen, wat je meer dan verdient trouwens. Ik hoor je nog twijfelen op een avond-terrasje in Ohrid en tja, je ziet wat er van komt!
Het gaat zoals dat net ietsje meer dat ik nodig had in mijn juweel-keuze toen, eens de knoop doorgehakt gaat het een eigen leven leiden en wat voor één.
Allé je glipte weg bij de gazet langs de achterdeur en een weinig later keer je weer, maar dan door de voordeur. That’s quite smart of you!
Groetjes,
Dirk